Merhaba,ilk olarak kendimi tanitmakla bloguma başlayayım.Ben wattpad üzerinden kitab yazan,WordPress’de  doğayla alakali bir blogun yazarı Nazarova Gülara internetle olan alakam bununla bitmiyor elbette,sevdigim şeylere gelirsek bu listenin başında haklarımızı korumak olurdu.Ahh…bu konuya nereden başlasam bilemiyorum.O halde okuldaki adaletle başlayalım. Bu konu fazla gundemde olmuyor bu yuzdende özellikle bu konuya deginmek istiyorum. Bence hangi konu olursa olsun,her şeyin kıvılcımını sevgi başlatıyor.Deginmek istedigim konu şu bazi öğretmenlerin öğrencilerine karşı gosterdikleri sevgi.Bunun başı işini severek yapmaktan geliyor.Bir çocuğu sevmedigi icin eşit dağıtması gereken sevgiyi onyargi yuzunden mahvediyor.Her cocuk masumdur ve sevgiye açtır.Onlarin gelecekte nasil bireyler olmalarının temel taşları çocukluktaki çevresi,öğretmenleri ve ebeveynlerin büyütme şeklidir.Yanlis anladigimiz adalet kelimesi bizi kötü yerlere surukleye biliyor içinde adalet duygusu olmayan bireyleri,hakim yaptık, merhamet duygusu olmayanlari doktor yaptık bu işler böyle yürümez.

Umarım fikierimi açık bir şekilde aktara bilmisimdir.Buraya kadar geldiğiniz için teşekkürler. Yeni bloglarda buluşmak dileğiyle)